Het verhaal van moeder Charlotte. @charlotte_minderhoud
Hi, leuk dat je mijn verhaal leest!
Ik ben Charlotte Minderhoud, 21 jaar en alleenstaande mama van mijn dochtertje Sara.
Wij wonen in Heemstede bij mijn moeder thuis, samen met mijn broers.
Voor mijn zwangerschap werkte ik Fulltime op Schiphol en had ik mijn eigen studio in Haarlem. Ik werkte zo'n 5/6 dagen in de week en in mijn vrije tijd ging ik vaak op stap.
Ik weet nog heel goed, 1e kerstdag 2017 was ik bij mijn moeder thuis. Ik vertelde haar dat ik heel veel last had van misselijkheid en mijn borsten. Ik dacht: het zal wel door mijn menstruatie komen, maar mijn moeder zei: nee, jij bent zwanger!
29 december in de avond: ik kon niet slapen en besloot toch maar een zwangerschapstest te doen.. ik had zo'n last en was ook overtijd. En ja hoor, binnen een paar seconden verschenen er twee duidelijke strepen!! Ik belde meteen een vriendin en mijn moeder op, ik was zo overladen met emoties en wist even niet waar ik het zoeken moest op dat moment. Mijn moeder was super enthousiast en vertelde mij dat ik dankbaar moest zijn dat ik zwanger kon worden en dat was ik ook zeker!
Zwangerschap
Ik kon het niet geloven en wist niet wat ik moest doen. meteen de volgende dag had ik nog een test gehaald en besloot ik er helemaal voor te gaan. Ik maakte een afspraak met de verloskundige voor een intake en een echo. Een aantal dagen daarna moest ik het de vader van mijn dochtertje vertellen, dit was moeilijk.. omdat het tussen ons al niet zo goed ging.
Hij reageerde meteen geschokt en stelde mij de vraag of ik haar wilde houden. Mijn antwoord was daarop, natuurlijk/ ja zeker en wat jij ermee doet en hoe je erin staat is aan jou.. mijn keuze had ik al gemaakt.
Hij besloot de verantwoording niet te nemen en ik mocht aan niemand vertellen dat hij de vader was. Prima, maar nu niet.. dan nooit niet had ik hem verteld! Het maakte mij niet uit, ik wist dat ik dit kon.. met of zonder hem en begin vorig jaar verhuisde ik weer terug naar mijn moeder.
De eerste weken ben ik heel erg ziek geweest, misselijk, niets kunnen eten en onwijs moe. Dit knapte na de bekende 12 weken beetje bij beetje op! Daarna had ik een fijne zwangerschap, alleen mijn gehele zwangerschap last gehad van mijn rug..waardoor ik niet tot het eind had kunnen doorwerken. Ook werd ik vaak raar aangekeken met mijn zwangere buik vanwege mijn leeftijd, ik was 20 dat ik zwanger was. Maar hier heb ik altijd maling aangehad en het kon mij niets schelen wat anderen dachten. Ik vond zwanger zijn heerlijk en heb er onwijs van genoten.
Ik heb mijn zwangerschap als onwijs mooi ervaren, dat je lichaam dat kan.. dat daar een mensje in groeit wat jouw kindje wordt!
Mijn bevalling
Na haar 39+5 gedragen mogen hebben begonnen op 24 augustus eind van de middag de weeën door te zetten! Ik had vanaf het begin al besloten dat ik graag thuis wilde bevallen en daar is Sara ook geboren!
Om 21:00 was de verloskundige er en gingen we kijken hoeveel ontsluiting ik had. 5 CM!! Ze brak om 21:45 mijn vliezen en zou anderhalf uur later weer terug zijn. De weeën werden toen onwijs heftig en ik belandde in een weeënstorm. 23:45 ging de verloskundige weer even checken en toen zat ik op 8 CM.
Ik kreeg toen rond 01:30 heel erg de druk en om 01:45 zat ik op volledige ontsluiting en mocht ik gaan beginnen! 3 kwartier later om 02:33 was ze daar..
MIJN DOCHTER SARA! Mijn moeder en broer waren bij de bevalling en hebben de navelstreng doorgeknipt. De meest bijzondere ervaring die ik heb mogen meemaken en wat een kracht hebben wij als vrouwen!!
Het moederschap
Daar lag ze dan, na 9 maanden...mijn kind! Ik kon het maar niet beseffen. De eerste weken waren vol emoties, van hartstikke gelukkig tot aan huilen midden in de nacht.. omdat ik haar stil kreeg en al die hormonen waar je nog eens last van hebt. Maar om niet te vergeten, mijn moeder! Ik ben haar zo dankbaar. Waar zij soms de nachtvoedingen van mij overnam en s'nachts met ons op was en hoe ze ons helpt waar ze kan. Zij de allerliefste en beste oma is voor Sara en hoe leuk het is dat zij haar 24/7 ook meemaakt!
Mijn dochtertje leren kennen was het allermoeilijkste, maar gelukkig ging dit allemaal vanzelf en vond ik mijn eigen weg erin. Iedereen is dol op haar en ik ben super trots. Ik ben nu fulltime mama en wil uiteindelijk wel weer aan het werk gaan of school weer oppakken. Ik geniet volop van Sara en ik ervaar het moederschap als het mooiste wat er is en zou nooit meer anders willen.